در یک تعریف ساده، هر گونه وسایل, لوازم و ابزاری که از ما در برابر خطر محافظت می کند، جزء تجهیزات ایمنی محسوب می گردد؛ اما در یک تعریف جزئی تر، می شود تجهیزات ایمنی را به چند دسته تقسیم کرد که شامل موارد زیر است:
● تجهیزات ایمنی فردی: استفاده از آن باعث بالاتر رفتن امنیت یک شخص، زمانی که مشغول به کار است می شود که وسایلی مانند لباس کار، کفش کار و… در این دسته قرار می گیرد.
● تجهیزات ایمنی کلی: استفاده از این تجهیزات، باعث بالارفتن امنیت خانه، محیط کار و مناطق عملیاتی می گردد؛ مثلا تجهیزاتی مانند کپسول آتش نشانی، هواکش ضد انفجار برای تخلیه دود و... شامل این موارد قرار می گیرد.
تاریخچه استفاده از تجهیزات ایمنی، به میلیون سال قبل باز می گردد؛ اما می توان جدی تر شدن استفاده از آن ها و تبدیل شدن به الزامات را به انقلاب صنعتی رخ داده در قرن نوزدهم نسبت داد.
در این زمان، استفاده از دستگاه هایی که شامل چرخ دنده، پرس و تیغه و.. بودند و اتوماسیون کار می کردند، به شدت افزایش یافت و همین موضوع نیز باعث تلفاتی از قبیل معلولیت در بین کارگران شد که صاحبان مشاغل را مصمم کرد که برای این موضوع چاره ای بیاندیشند. چاره این کار وضع قوانین ایمنی بود که برای اولین بار در کشور فرانسه به طور دقیق تصویب شد و مشاغل را مجبور می کرد که ابتدا شرایط ایمنی را برای کار به وجود بیاورند؛ سپس به انجام کار بپردازند.
امروزه، تجهیزات ایمنی نیز برای اینکه امنیت جان انسان ها را بالا ببرند؛ باید شامل استانداردهایی باشند که توسط HSE تعیین می گردند و توسط مهندسان ایمنی نیز اجرایی می شوند. رعایت این استانداردها نقش زیادی در کاهش خطر دارد.
لباس کار
برای اینکه امنیت فردی شخص در حین کار کردن فراهم شود، باید از لباسی استفاده کند که از او در برابر خطراتی مانند برق گرفتگی، آتش سوزی و.. متناسب با محیط کاری محافظت کند. لباس کار انواع مختلفی از قبیل صنعتی، شیمیایی، مهندسی و غیره دارد که هر کدام کاربرد خاص خودش را دارد.
یک لباس برای اینکه برای محیط کار مناسب باشد، باید شامل یک سری استانداردها باشد که به صورت زیر است.
● با توجه به محیط کاری که شخص در آن مشغول فعالیت است، جنس پارچه باید طوری انتخاب شود که علاوه بر آنکه دچار چروکیدگی نشود و الکتریسیته ساکن تولید نکند، حداکثر وزنی که داشته باشد 320 گرم باشد و حداقل 70 درصد از جنس پنبه نیز باشد که مثلا برای محیط کاری که احتمال آتش سوزی زیاد است، باید حداقل 90 درصد پنبه باشد.
● علاوه بر دقت به جنس پارچه، دوخت لباس کار باید به نوعی باشد که تمام درزها پوشانده شود تا بادوام و قابل استفاده در محیط کار شود.
● جنس پارچه به منظور بالا رفتن هر چه بیش تر امنیت، باید از بافت کج راه با تراکم بالا و هم چنین نخ چهل دولا از نوع رینگ باشد.
● برای جلوگیری از آب رفتن و هم چنین رنگ دهی لباس کار، از رنگ های راکتیو در رنگرزی استفاده می گردد.
هر لباسی که شما برای محیط کاری تان تهیه می کنید، این ویژگی ها را ندارد؛ ولی با خرید از فروشگاه اینترنتی یونکس می توانید کاملا از رعایت این نکات مطمئن باشید.
.
